Raport Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych i Norweskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych opisuje, w jaki sposób bezpieczeństwo energetyczne łączy się z bezpieczeństwem militarnym. W czasie zimnej wojny współpraca energetyczna państw Europy Zachodniej z ZSRR była postrzegana jako element umacniania status quo i zmniejszania ryzyka konfliktu. W nowej sytuacji strategicznej, kiedy Rosja jest zainteresowana odzyskaniem części utraconych wpływów, należy się liczyć z tym, że zechce ona wykorzystać uzależnienie Europy od rosyjskich surowców do wywoływania podziałów w NATO i UE. Przewaga militarna w regionie, możliwość zablokowania dostępu siłom Sojuszu oraz zdolność do oddziaływania na jego członków poprzez szantaż energetyczny mogą zachęcać Rosję do testowania wiarygodności NATO, co zwiększa ryzyko konfliktu w regionie. Zdolność Sojuszu do odstraszania Rosji tworzy naturalną płaszczyznę współpracy dla Norwegii i Polski. Oba państwa powinny być również zainteresowane zmniejszaniem uzależnienia NATO od rosyjskich surowców energetycznych.