Światowy pakt dla migracji (Global Compact for Migration, GCM), regulujący i ułatwiający globalne zarządzanie migracjami, został przyjęty w grudniu 2018 r. przez przeważającą większość państw świata. Pomijając pomniejsze niedociągnięcia, należy uznać go za krok milowy w międzynarodowej współpracy w dziedzinie migracji. Ponownie ujawnił on jednak podziały wewnątrz państw członkowskich UE i pomiędzy nimi. W rok po przyjęciu GCM warto wyciągnąć kilka konkluzji nt. europejskiego zarządzania migracjami, w tym m.in.: podziały w stosunkach transatlantyckich osłabiają globalne próby zarządzania migracjami; eksternalizacja procesów związanych z nieregularną migracją może być efektywną taktyką, ale umowy z labilnymi władzami są złą strategią; migracje na razie przestały być kluczowym europejskim tematem politycznym, a retorykę o nich w coraz większym stopniu kształtują nowi aktorzy.

Pełna treść publikacji dostępna w języku angielskim.