Podpisana niedawno umowa mocarstw (P5+1) z Iranem zakłada bezprecedensowe ograniczenie skali i kontrolę potencjału nuklearnego tego kraju. Konsekwentna jej realizacja zmniejszy ryzyko budowy arsenału atomowego Iranu przez co najmniej 10–15 lat. Porozumienie jest rezultatem kompromisu USA w sprawie znoszenia sankcji w zamian za zamrożenie i redukcję wszystkich elementów irańskiego programu. Ze względu na swój techniczny charakter nie gwarantuje ono jednak podjęcia przez Teheran decyzji o reformach wewnętrznych, liberalizacji gospodarki lub zmianie polityki regionalnej. Nie dotyczy też programu rakietowego Iranu, co oznacza potrzebę dalszej realizacji planów obrony przeciwrakietowej USA i NATO, w tym instalacji w Redzikowie.