Pomoc rozwojowa – kluczowy instrument UE do rozwiązywania przyczyn migracji - nie odegrała decydującej roli w zredukowaniu nielegalnego napływu ludności do Europy w ostatnich latach. Ułatwiła jednak przekonanie głównych państw tranzytowych do wzmocnienia kontroli ich granic. Chociaż taka doraźna polityka „eksternalizacji” zarządzania granicami wydaje się skuteczna, nie jest do utrzymania w dłuższej perspektywie. Unia potrzebuje lepszej synergii między polityką zarządzania migracjami a współpracą rozwojową. Jej celem nie powinno być całkowite zatrzymanie migracji, ale raczej takie nimi zarządzanie i uregulowanie, aby były korzystne dla wszystkich stron.