Reelekcja Hermana Van Rompuya na drugą kadencję przewodniczącego Rady Europejskiej wskazuje na zaakceptowanie metod jego pracy, za czym przemawia również nieprzedstawienie innych kandydatur przez państwa członkowskie. Dotychczasowe doświadczenie Van Rompuya może okazać się też przydatne w negocjacjach wieloletnich ram finansowych, które w finalnej fazie będą przedmiotem obrad Rady Europejskiej. Kierując dodatkowo obradami szczytów euro, przewodniczący może umocnić swoją rolę w procesie kształtowania nowego modelu zarządzania gospodarczego.