Na najbliższym posiedzeniu Rady Europejskiej 7–8 lutego negocjacje wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 (WRF) mogą się wreszcie zakończyć. Ogólny wynik będzie dla Polski zadowalający pod względem finansowym, a niepowodzenie w reformie budżetu UE może zostać przynajmniej częściowo zrekompensowane na poziomie krajowym. Jednak stracona szansa na reformy ma szersze implikacje polityczne: będzie ona dalej osłabiać WRF jako narzędzie programowania celów UE. Polska powinna zapobiegać fragmentacji unijnego systemu finansowania, którego przejawem jest m.in. prowadzenie rozmów na temat osobnego budżetu dla strefy euro.