Przyjęcie tzw. dwupaku stanowi ważny krok na drodze do wzmacniania zarządzania gospodarczego UE. W praktyce realizowanie nowych kompetencji przez Komisję Europejską może w dużej mierze zależeć jednak od państw członkowskich. Ich rządy niechętnie podejmują trudne, niepopularne reformy, za które muszą niejednokrotnie zapłacić spadkiem poparcia społecznego. Droga do pełnej Unii Gospodarczej i Walutowej może być trudna, jeśli nie zmniejszy się dystansu między polityką na poziomie UE i poziomie krajowym. Zapewnienie demokratycznej legitymizacji kolegium Komisji poprzez wskazanie kandydatów na jej przewodniczącego przez partie polityczne w toku kolejnych wyborów do Parlamentu Europejskiego jest krokiem w dobrym kierunku, ale może okazać się niewystarczające. Dlatego wysiłkom w tym celu powinno towarzyszyć wzmocnienie dialogu z parlamentami narodowymi.