W ostatniej dekadzie Unia Europejska coraz aktywniej propagowała ideę reform sektora bezpieczeństwa. Do tej pory w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony prowadzono liczne operacje o tym mandacie, głównie w państwach afrykańskich, nastawione na: wdrażanie reguł dobrego rządzenia (good governance), odbudowę państwowych instytucji sektora bezpieczeństwa (wojska, policji, służb wywiadowczych itp.) oraz stworzenie mechanizmów ochrony grup społecznych najbardziej narażonych na przemoc. Pomimo instytucjonalnego i finansowego zaangażowania UE, efekty tych operacji są niezadowalające. Rzadko przyczyniają się one do lepszej ochrony obywateli objętych nimi państw.