W rozpoczętych przed trzema laty negocjacjach akcesyjnych z Czarnogórą widać nowe podejście Unii Europejskiej do polityki rozszerzenia. Rozmowy zachowują dynamikę typową dla Bałkanów, a jej utrzymanie jest szczególnie ważne także ze względu na ograniczone szanse na szybkie sukcesy integracyjne innych państw regionu. Zarówno UE, jak i NATO powinny wykorzystać dotychczasowe osiągnięcia transformacyjne Czarnogóry do wysłania wyraźnego sygnału, że Bałkany pozostają w kręgu zainteresowań wspólnoty euroatlantyckiej w zakresie poszerzania obszaru demokracji w Europie.