Plan zakłada czasowy status uchodźcy z przeglądem co 2,5 roku, wydłużenie okresu oczekiwania na prawo do stałego pobytu z 5 do 20 lat i apelację tylko w jednej instancji. Rozszerzone mają zostać deportacje osób nielegalnie przekraczających granicę. Środki na utrzymanie azylantów mają pochodzić m.in. z konfiskaty ich wartościowych przedmiotów, a dostęp do świadczeń ma być powiązany z pracą. Ograniczona zostanie liczba wiz dla państw odmawiających readmisji (np. Angoli). Plan odpowiada na rekordową skalę nielegalnych przepraw przez kanał La Manche, wzmacniającą poparcie dla Partii Reformy. Celem jest zmniejszenie atrakcyjności Wielkiej Brytanii dla migrantów chcących uregulować swój pobyt poprzez złożenie wniosku azylowego na granicy, przy jednoczesnym utrzymaniu bezpiecznych i legalnych dróg azylowych (np. w oparciu o umowę azylową z Francją). Choć rząd deklaruje utrzymanie EKPC, chce ustawowo zawęzić interpretację jej art. 3 i 8, co może wywołać spór z Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. Ponadto Umowa o handlu i współpracy z 2020 r. uzależnia pogłębioną współpracę policyjno-sądową Wielkiej Brytanii z UE od przestrzegania EKPC.

O wzroście poparcia dla ugrupowań antyestablishmentowych w Wielkiej Brytanii pisał Przemysław Biskup