Polskie Dokumenty Dyplomatyczne 1973

15.02.2007

Tytuł: Polskie Dokumenty Dyplomatyczne 1973

Autor: Piotr M. Majewski (red.)

Data i miejsce wydania: 2006 Warszawa

Liczba stron: 832

ISBN: -13:978-83-89607-06-5

 

Kolejny tom serii wydawniczej Polskie Dokumenty Dyplomatyczne zawiera 240 dokumentów prezentujących polską politykę zagraniczną w 1973 r. Podstawa źródłowa tomu to w głównej mierze dokumenty wytworzone przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych (przechowywane w Archiwum MSZ). Uzupełnienie tomu stanowią dokumenty proweniencji partyjnej (wytworzone przez Biuro Polityczne KC PZPR, Sekretariat KC i Wydział Zagraniczny) przechowywane w Archiwum Akt Nowych. Niemal wszystkie zamieszczone w tomie archiwalia to materiały dotychczas niepublikowane, opatrzone klauzulą „tajne” lub „tajne specjalnego znaczenia”.

Przedstawione dokumenty zostały ułożone w porządku chronologicznym. Tom zawiera indeks osobowy oraz rozbudowany indeks rzeczowy. W aneksach przedstawiona została struktura MSZ w 1973 r. i wykaz ważniejszych umów międzynarodowych, zawartych przez PRL w tym roku.

Na kształt polityki zagranicznej PRL w 1973 r. wpłynęły ważne wydarzenia międzynarodowe wobec których władze polskie nie mogły bądź nie chciały pozostać obojętne: podpisanie porozumień paryskich kończących wojnę w Wietnamie (27 stycznia), zamach stanu w Chile (12 września) i wybuch wojny izraelsko-arabskiej (6 października). Szczególnie bogato udokumentowane zostały działania polskiej dyplomacji dotyczące konfliktu wietnamskiego i udział polskiej delegacji w Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru.

W centrum zainteresowania dyplomacji PRL pozostawały wielostronne rozmowy przygotowawcze do Europejskiej Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy; absorbowały ją ponadto długotrwałe rokowania z RFN w kwestii odszkodowań dla Polaków pokrzywdzonych przez III Rzeszę, kredytów inwestycyjnych oraz wyjazdów emigracyjnych obywateli polskich pochodzenia niemieckiego.

Ważna rolę odgrywały także kontakty gospodarcze z krajami Europy Zachodniej oraz ze Stanami Zjednoczonymi.

Najistotniejszym wyznacznikiem polskiej polityki zagranicznej były (co oczywiste) relacje Polski z ZSRR i udokumentowane w tomie uzależnienie polskiej dyplomacji od Moskwy.