Wśród przymusowo odesłanych osób znalazło się m.in. 108 północnokoreańskich robotników z prowincji Jilin, a także 212 kobiet będących ofiarami handlu ludźmi z prowincji Yunnan, Guangxi i Jiangxi. Część z nich mogła też starać się dostać z Chin do Korei Płd. Według szacunków Human Rights Watch od 2021 r. ChRL przymusowo odesłała co najmniej 1076 obywateli KRLD. Masowe deportacje nasiliły się po stopniowym otwieraniu granic przez Koreę Płn. po pandemii COVID-19 w 2023 r. Biuro Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka w raporcie z września 2025 r. stwierdziło, że w ostatniej dekadzie osoby przymusowo odesłane do KRLD były poddawane m.in. torturom, wymuszonym zaginięciom i przemocy seksualnej. Biuro przypomniało o obowiązku państw nieodsyłania osób do miejsc, w których grożą im poważne naruszenia praw człowieka. Chiński rząd traktuje odsyłane osoby jako nielegalnych migrantów ekonomicznych i deportuje je na mocy protokołu granicznego zawartego z KRLD w 1986 r. Działania te naruszają umowy międzynarodowe, których stroną są Chiny, takie jak Konwencja dotycząca statusu uchodźców z 1951 r., protokół do niej z 1967 r. i Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur z 1984 r.