Wprowadzenie do analizy polityki zagranicznej RP
Autor jest historykiem i prawnikiem, profesorem na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Do 1989 r. pracował w Instytucie Historii PAN, gdzie główną problematykę jego badań i publikacji stanowiły stosunki między państwami Ameryki Łacińskiej a wielkimi mocarstwami zachodnimi w XX w., potem był szefem Kancelarii Sejmu (1990-1993), ambasadorem RP w Londynie (1994-1999), pierwszym dyrektorem nowo tworzonego Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (1999-2004), profesorem SGH (2001-2004), zob. http://www.stemplowski.pl
Spis treści
Wstęp (s. VII)
Część pierwsza. Konceptualizacja elementarna
Rozdział I. Pierwsze pojęcia (s. 3)
Państwo (s. 3)
Język analizy (s. 6)
Aktor (s. 8)
Polityka (s. 9)
Odpowiedzialność (s. 11)
Podmiot zagraniczny (s. 14)
Polonia (s. 18)
Rozdział II. Układy odniesienia (s. 21)
Pojęcie układu odniesienia (s. 21)
Światosystem (s. 23)
Cywilizacja i kultura (s. 26)
Modernizacja (s. 29)
Zachód (s. 31)
Stosunki międzynarodowe (s. 33)
Stosunki sąsiedzkie (s. 39)
Bezpieczeństwo (s. 45)
Terroryzm (s. 50)
Bezpieczeństwo UE (s. 52)
Rozdział III. Zmiana ustrojowa (s. 55)
Dominacja i zależność (s. 55)
Zryw „Solidarności” (s. 56)
Okrągły Stół (s. 57)
Reorientacja (s. 58)
Rozdział IV. Wartości konstytucyjne (s. 65)
Dobro wspólne (s. 65)
Demokracja (s. 68)
Sprawiedliwość społeczna (s. 70)
Prawa człowieka (s. 77)
Obywatelskość (s. 79)
Rozdział V. Integracja państw (s. 81)
Konsorcjum (s. 81)
Prawo (s. 82)
Paralelizm (s. 85)
Dynamika integracji (s. 86)
Współpraca wzmocniona (s. 93)
Hegemonia w UE (s. 97)
Wspólna polityka (s. 100)
Suwerenność (s. 103)
Naród (s. 108)
Patriotyzm (s. 110)
Racja stanu (s. 113)
Część druga. Struktury i procesy
Rozdział I. Rada Ministrów (s. 125)
Aktorzy (s. 125)
Cel polityki (s. 126)
Kompetencje (s. 126)
Pojęcie prowadzenia (s. 132)
Prezes Rady Ministrów (s. 134)
Minister (s. 136)
Rozdział II. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (s. 139)
Zadania i wartości (s. 139)
Kompetencje (s. 141)
Kompetencje – prerogatywy (s. 146)
Rozdział III. Sejm i Senat (s. 149)
Formowanie rządu (s. 149)
Funkcja prawodawcza (s. 149)
Stosunki międzyparlamentarne (s. 151)
Partie polityczne (s. 151)
Senacka opieka nad Polonią (s. 153)
Rozdział IV. Informacja i dyplomacja (s. 157)
Dyplomacja (s. 157)
Minister spraw zagranicznych (s. 159)
Służba zagraniczna (s. 159)
Ambasador (s. 161)
Korespondencja (s. 163)
Służby specjalne (s. 166)
Samorząd terytorialny 169)
Informacja nieprawdziwa (s. 169)
Rozdział V. Kontrola parlamentarna (s. 171)
Sejm (s. 171)
Członkostwo w UE (s. 171)
Organizacja kontroli (s. 173)
Kontrola przez budżet (s. 174)
Kontrola poselska (s. 174)
Kontrola komisyjna (s. 175)
Sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych (s. 176)
Quasi-kontrola senatorska (s. 179)
Rozdział VI. Eksperci i doradcy (s. 181)
Rola eksperta, rola doradcy (s. 181)
Polski Instytut Spraw Międzynarodowych (s. 184)
Lobbying, marketing (s. 185)
Rozdział VII. Dyskurs publiczny (s. 187)
Aktywność publiczna (s. 187)
Uogólnienia (s. 189)
Wizerunek medialny (s. 191)
Internet (s. 195)
Badanie opinii 196)
Organizacje społeczne (s. 198)
Rozdział VIII. Dyplomacja publiczna (s. 199)
Cele założone (s. 199)
Cele rzeczywiste (s. 200)
Działalność obca (s. 201)
Fundacja Dyplomacji Publicznej (s. 202)
Rozdział IX. Decydent roztropny (s. 203)
Współdziałanie władz (s. 203)
Decydent grupowy (s. 205)
Racjonalny wybór (s. 206)
Granice racjonalności (s. 207)
Aktorzy-decydenci (s. 208)
Część trzecia. Postępowanie analityczne
Rozdział I. Analiza polityczna (s. 213)
Rodzaj analizy (s. 213)
Przedmiot (s. 213)
Problem (s. 214)
Stan faktyczny (s. 215)
Geneza (s. 215)
Prognoza (s. 216)
Co należy czynić? (s. 217)
Kontrola jakości (s. 218)
Rozdział II. Analiza polityczna jako metoda historyczna (s. 219)
Historia (s. 219)
Analogie (s. 220)
Minimum (s. 220)
Kalendarium 1989–2005 (s. 223)
Bibliografia selektywna (s. 299)
Indeks osób (s. 335)
Indeks rzeczowy (s. 347)
Table of contents (s. 355)