Kim jest nowy premier?

Michaił Miszustin jest ekonomistą i od 2010 r. pełnił funkcję szefa FSP. W latach 1999–2004 był wiceministrem ds. podatków i opłat. Cieszy się zaufaniem elit władzy, przez które uznawany jest za dobrego reformatora systemu podatkowego, dzięki czemu udało się zwiększyć dochody budżetu państwa. W swojej karierze, oprócz działalności państwowej, prowadził własne biznesy najpierw w branży komputerowej, a później w inwestycjach. Miszustin nie jest związany z żadnym politycznym stronnictwem. Tym samym to prezydent Putin pozostanie głównym kreatorem polityki państwa.

Jakie będą cele nowego rządu?

Zmiana na stanowisku premiera ma poprawić spadające notowania rządu – wg sondaży z 2019 r. ok. 60% respondentów nie ufało Miedwiediewowi i źle oceniało jego pracę. Tak niskie oceny spowodowane były konsekwentnym podnoszeniem wieku emerytalnego oraz spadającymi nieprzerwanie od sześciu lat realnymi dochodami społeczeństwa. Powołanie Miszustina najpewniej będzie oznaczało korektę polityki gospodarczej państwa, a celem nowego rządu będzie dalsze uszczelnienie systemu podatkowego i poprawa wskaźników makroekonomicznych. Od nowego premiera Putin będzie oczekiwał realizacji zapowiedzianej przez niego polityki socjalnej. Zmiany w rządzie należy ponadto rozpatrywać w kontekście przygotowań do przyszłorocznych wyborów parlamentarnych i zwiększenia popularności partii rządzącej – Jednej Rosji.

Jaki jest kontekst zmian?

Rekonstrukcja rządu, wraz z zapowiedzianym w orędziu przez Putina zwiększeniem uprawnień obu izb parlamentu i wpisaniem do konstytucji Rady Państwa, wskazuje, że w Rosji rozpoczyna się okres modyfikacji struktur władzy, do której przygotowaniem są proponowane zmiany ustrojowe. Nie można wykluczyć, że Rada może otrzymać dodatkowe uprawnienia, a w przyszłości stać się wręcz instytucją nadzorującą inne organy państwa. Po zakończeniu kadencji (z kontekstu wypowiedzi rosyjskiego prezydenta wynikało, że nie planuje on ponownie kandydować w 2024 r.) na jej czele może pozostać Putin. Dałoby mu to możliwość dalszego sprawowania władzy (podobna transformacja miała miejsce w Kazachstanie). W elicie władzy pozostanie też Miedwiediew, o czym świadczy nominacja na utworzone dla niego stanowisko wiceprzewodniczącego Rady Bezpieczeństwa Państwa – organu doradczego prezydenta FR oraz utrzymanie przez niego stanowiska przewodniczącego Jednej Rosji.

Co rekonstrukcja rządu oznacza dla rosyjskiej polityki zagranicznej?

Zmiana gabinetu nie wpłynie na realizację celów rosyjskiej polityki zagranicznej, jakimi są utrzymanie wpływów na większości obszaru postsowieckiego oraz wzmocnienie pozycji Rosji jako kluczowego gracza na arenie międzynarodowej. Rosja będzie kontynuowała swoją dotychczasową politykę zarówno w stosunku do Białorusi, jak i Ukrainy. Nadal będzie się też aktywnie angażowała w procesy polityczne zachodzące na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, zwłaszcza w Syrii i Libii.

Rekonstrukcja rządu nie wpłynie również na prowadzenie przez Rosję dotychczasowej polityki historycznej dotyczącej II wojny światowej, która jest wykorzystywana w wojnie informacyjnej m.in. w stosunku do Polski.