Potrzeby modernizacyjne gruzińskiej armii od lat są warunkowane głównie przez dwa czynniki: konieczność odstraszania Federacji Rosyjskiej przed podejmowaniem kolejnych agresywnych działań mających na celu dezintegrację terytorium Gruzji oraz prowadzoną przez gruziński rząd politykę aktywnego udziału w wojskowych operacjach poza granicami kraju. Trwający od ponad roku kryzys ukraiński i aneksja Krymu przez FR uświadomiły władzom w Tbilisi, iż w najbliższej przyszłości kluczowa będzie dalsza odbudowa potencjału armii, zniszczonego w czasie wojny z 2008 r., tak by była ona w stanie zwiększyć koszty ponoszone przez ewentualnego agresora. Jest to możliwe m.in. dzięki kontynuacji aktywnej polityki rządu nakierowanej na rozwój rodzimego przemysłu zbrojeniowego we współpracy z niektórymi partnerami z NATO, a potencjalnie także z Polską.