Kolejny numer PISM Policy Papers autorstwa Justyny Prus i Konrada Zasztowta
Aneksja Krymu była propagandowym zwycięstwem Kremla i znacznie zwiększyła poparcie rosyjskiego społeczeństwa dla władz. Jednak na samym półwyspie rosyjska okupacja wywołała sprzeciw części mieszkańców, zwłaszcza Ukraińców i Tatarów krymskich. Ci ostatni 18 maja obchodzą rocznicę stalinowskiej deportacji z 1944 r., w której zginęło według różnych źródeł od 20% do 46% ich populacji. Chociaż dzisiaj stanowią mniejszość na Krymie, są politycznie skonsolidowani i dobrze zorganizowani, i z pewnością nie zaakceptują ani kremlowskiej apologii czasów radzieckich (włącznie z epoką stalinowską), ani obecnie panującego w Rosji systemu autorytarnego opartego na ideologii neoimperialnej i nostalgii za minioną potęgą ZSRR. Biorąc także pod uwagę proukraińską postawę elity krymskotatarskiej, jej konflikt z państwem rosyjskim wydaje się nieunikniony. Moskwa już od roku dąży do pacyfikacji „niepokornej” mniejszości metodą surowych represji – aresztowań, zastraszania i zmuszania do emigracji politycznie aktywnych działaczy.
