PISM Policy Paper no. 8: The Limits of British Leadership—Test Case Libya
Artykuł kreśli panoramę czynników, które wywarły wpływ na stanowisko Wielkiej Brytanii wobec kryzysu libijskiego, poczynając od motywów humanitarnych, poprzez interesy bezpieczeństwa, wymiar wewnętrzny relacji brytyjsko-libijskich, a na interesach gospodarczych kończąc. Autor dowodzi, że choć rząd brytyjski wykazywał się dużą aktywnością w obliczu kryzysu, jego działania tylko w ograniczonym stopniu miały decydujący wpływ na bieg wypadków, zwłaszcza po uchwaleniu rezolucji RB ONZ nr 1973. Wprawdzie postulat siłowej reakcji na wydarzenia w Libii zwykło się przypisywać ścisłemu współdziałaniu Francji i Wielkiej Brytanii, ale kryzys libijski trudno uznać za miarodajną podstawę prognozowania współpracy francusko-brytyjskiej w przyszłości. Mimo że ich reakcja wobec kwestii libijskiej była co do zasady zbieżna, to działania władz Wielkiej Brytanii i Francji wynikały z odmiennych przesłanek.