PISM Policy Paper no. 13: Polish Development Cooperation: A Turning Point

12.08.2011
Kolejny numer PISM Policy Papers autorstwa Patryka Kugiela. Reforma polskiego systemu współpracy na rzecz rozwoju wkracza w decydującą fazę. Niebawem Polska będzie dysponować odpowiednim instrumentarium prawnym, dzięki któremu będzie mogła utrwalić rezultaty najnowszych zmian organizacyjnych i koncepcyjnych w odniesieniu do sposobu świadczenia pomocy rozwojowej. Autor analizy dowodzi, że szybkie przyjęcie nowej ustawy w sprawie współpracy na rzecz rozwoju - najlepiej jeszcze przed zakończeniem obecnej kadencji parlamentarnej - jest nieodzowne jeśli Polska ma ambicje odgrywać istotną rolę w międzynarodowej współpracy w tej dziedzinie. Niezależnie od tego na rozstrzygnięcie nadal oczekują dwa podstawowe dylematy polskiej pomocy na rzecz rozwoju. Po pierwsze, polska pomoc uprzywilejowuje kierunek wschodni, co jest zrozumiałe, ale może mieć negatywne skutki w świetle międzynarodowych zobowiązań Polski jako państwa świadczącego pomoc na rzecz rozwoju, zwłaszcza w stosunku do państw afrykańskich. Po drugie, Polska musi podjąć decyzję w sprawie priorytetu, jakiemu ma służyć świadczona pomoc: wspieraniu procesów demokratyzacyjnych czy rozwojowi. Wreszcie polska pomoc musi posiadać odpowiednie źródła finansowania - nakłady finansowe są najpewniejszą gwarancją skuteczności projektów rozwojowych, a zarazem będą świadczyć o wiarygodności Polski w tej sferze.PSM Policy Paper no. 13
Kolejny numer PISM Policy Papers autorstwa Patryka Kugiela.

Reforma polskiego systemu współpracy na rzecz rozwoju wkracza w decydującą fazę. Niebawem Polska będzie dysponować odpowiednim instrumentarium prawnym, dzięki któremu będzie mogła utrwalić rezultaty najnowszych zmian organizacyjnych i koncepcyjnych w odniesieniu do sposobu świadczenia pomocy rozwojowej. Autor analizy dowodzi, że szybkie przyjęcie nowej ustawy w sprawie współpracy na rzecz rozwoju - najlepiej jeszcze przed zakończeniem obecnej kadencji parlamentarnej - jest nieodzowne jeśli Polska ma ambicje odgrywać istotną rolę w międzynarodowej współpracy w tej dziedzinie. Niezależnie od tego na rozstrzygnięcie nadal oczekują dwa podstawowe dylematy polskiej pomocy na rzecz rozwoju. Po pierwsze, polska pomoc uprzywilejowuje kierunek wschodni, co jest zrozumiałe, ale może mieć negatywne skutki w świetle międzynarodowych zobowiązań Polski jako państwa świadczącego pomoc na rzecz rozwoju, zwłaszcza w stosunku do państw afrykańskich. Po drugie, Polska musi podjąć decyzję w sprawie priorytetu, jakiemu ma służyć świadczona pomoc: wspieraniu procesów demokratyzacyjnych czy rozwojowi. Wreszcie polska pomoc musi posiadać odpowiednie źródła finansowania - nakłady finansowe są najpewniejszą gwarancją skuteczności projektów rozwojowych, a zarazem będą świadczyć o wiarygodności Polski w tej sferze.