PISM Policy Paper no. 11: Willing and (un)able. New Defence Policy Guidelines and Reorientation of the Bundeswehr
15.07.2011
Kolejny numer PISM Policy Papers autorstwa Ryszardy Formuszewicz i Marcina Terlikowskiego. Przed kilkoma tygodniami władze RFN przedstawiły nowe propozycje zmian w niemieckiej polityce bezpieczeństwa i obronnej. Poprzednie próby reform w tej dziedzinie zakończyły się fiaskiem z uwagi na brak precyzji w definiowaniu stojących przed Niemcami celów, nieskuteczną politykę informacyjną, ograniczenia finansowe, a także wskutek niespodziewanych zmian w kierownictwie niemieckiego ministerstwa obrony. Autorzy analizy dowodzą jednak, że Niemcy nie mogły pozwolić sobie na dalsze utrzymywanie dysonansu między własnymi ambicjami na arenie międzynarodowej, zawiedzionymi oczekiwaniami sojuszników i partnerów, a także postawami dominującymi w niemieckim społeczeństwie. Kolejna próba przeformułowania priorytetów polityki bezpieczeństwa RFN była nieodzowna w obliczu napięć wokół niemieckiego zaangażowania w Afganistanie, ryzyka marginalizacji w sferze europejskiej współpracy obronnej, oraz kontrowersji spowodowanych decyzją o nieudzieleniu poparcia interwencji w Libii. To jak zakończy się reforma będzie uzależnione od reakcji niemieckiego społeczeństwa oraz zdolności do zbilansowania nakładów finansowych na nią.PISM Policy Paper no. 11
Fot. Flickr/world_armies
Kolejny numer PISM Policy Papers autorstwa Ryszardy Formuszewicz i Marcina Terlikowskiego

Przed kilkoma tygodniami władze RFN przedstawiły nowe propozycje zmian w niemieckiej polityce bezpieczeństwa i obronnej. Poprzednie próby reform w tej dziedzinie zakończyły się fiaskiem z uwagi na brak precyzji w definiowaniu stojących przed Niemcami celów, nieskuteczną politykę informacyjną, ograniczenia finansowe, a także wskutek niespodziewanych zmian w kierownictwie niemieckiego ministerstwa obrony. Autorzy analizy dowodzą jednak, że Niemcy nie mogły pozwolić sobie na dalsze utrzymywanie dysonansu między własnymi ambicjami na arenie międzynarodowej, zawiedzionymi oczekiwaniami sojuszników i partnerów, a także postawami dominującymi w niemieckim społeczeństwie. Kolejna próba przeformułowania priorytetów polityki bezpieczeństwa RFN była nieodzowna w obliczu napięć wokół niemieckiego zaangażowania w Afganistanie, ryzyka marginalizacji w sferze europejskiej współpracy obronnej, oraz kontrowersji spowodowanych decyzją o nieudzieleniu poparcia interwencji w Libii. To jak zakończy się reforma będzie uzależnione od reakcji niemieckiego społeczeństwa oraz zdolności do zbilansowania nakładów finansowych na nią.