Wygnanie ponad 700 tys. Rohingów – muzułmańskiej mniejszości – z Mjanmy do Bangladeszu w 2017 r. wywołało jeden z najpoważniejszych kryzysów humanitarnych w XXI w. Przyniosło też ogromne obciążenia dla jednego z najbiedniejszych i najsłabiej rozwiniętych państw świata, które jest też jednym z głównych źródeł pochodzenia migrantów, zarówno regularnych, jak i nieregularnych. Jak pokazały inne podobne kryzysy w przeszłości, napływ uchodźców do krajów rozwijających się oddziałuje negatywnie na społeczności lokalne i może prowadzić do wzrostu migracji do państw trzecich. W niniejszej analizie starano się ocenić, na ile humanitarny kryzys w Bangladeszu (przymusowy napływ Rohingów) może wywołać kryzys migracyjny (zwiększoną emigrację) i w jaki sposób pomoc międzynarodowa wpływa na rozwiązanie tego problemu.