Kryzys tureckiej soft power w Afryce
3(173)/2019
30.08.2019
Od lat 90. XX w. narzędzia soft power wspomagają gospodarczą i polityczną ekspansję Turcji na południe od Sahary. Działalność szkół i innych instytucji powiązanych z ruchem Fethullaha Gülena (Hizmet) ułatwiła wytworzenie się zorientowanych na Turcję lokalnych elit, rozpropagowała kulturę i obraz Turcji jako kraju sukcesu.
Kryzys tureckiej soft power w Afryce
Jednak zmiany w Turcji po próbie puczu w Ankarze w 2016 r. definitywnie zakończyły synergię między Hizmetem a tureckim państwem. Trwa przebudowa tureckiej soft power, której towarzyszą naciski i ingerencje w wewnętrzne sprawy afrykańskich rządów. Wobec rosnącej rywalizacji o wpływy w Afryce, przed UE stoi szansa zdyskontowania oznak rozczarowania państw regionu nowymi autorytarnymi graczami na kontynencie – Turcją, Rosją czy Zjednoczonym Emiratami Arabskimi – które przestają być odbierane jako neutralne.
