Jakie jest znaczenie Sojuszu Pacyfiku w Ameryce Łacińskiej?

Sojusz Pacyfiku to aktualnie najbardziej obiecująca regionalna inicjatywa współpracy gospodarczej w Ameryce Łacińskiej. Podkreśla przywiązanie swoich członków do idei wolnego handlu i otwartość na współpracę z innymi partnerami (członkostwo, status obserwatora). O pozycji Sojuszu świadczy potencjał gospodarczy jego państw członkowskich. Odpowiadają one za 40% napływających inwestycji bezpośrednich oraz 50% wymiany handlowej Ameryki Łacińskiej. Zajmują najwyższe miejsca w regionie jako najbardziej przyjazne rynki dla prowadzenia działalności gospodarczej (ranking Doing Business Banku Światowego). O ich atrakcyjności świadczą rozbudowane sieci preferencyjnych umów handlowych, łączące każde z państw z kilkudziesięcioma rynkami w Ameryce, Europie i Azji. Wszystkie zawarły porozumienia o wolnym handlu z Unią Europejską.

Jakie są cele i tematy szczytu?

Szczyty są najważniejszą instytucją Sojuszu Pacyfiku. Służą ocenie postępów i potwierdzaniu kierunków współpracy. Podstawą dla niej są porozumienie ramowe podpisane w 2012 r., a w mocy od lipca 2015 r., oraz protokół dodatkowy (handlowy) przyjęty w 2014 r. – w mocy od maja 2016 r. Ważnym punktem odniesienia są deklaracje końcowe szczytu przyjmowane na szczeblu prezydentów. W ramach wsparcia kontaktów biznesowych w trakcie szczytu odbędzie się forum przedsiębiorców. Ponadto przewidziane jest spotkanie z przedstawicielami państw obserwatorów (obecnie 52 państwa, m.in. główne gospodarki UE i Azji), którego tematem będą konkretne inicjatywy współpracy w obszarach preferowanych przez państwa Sojuszu (m.in ułatwienia w handlu oraz małe i średnie przedsiębiorstwa).

Jakie są perspektywiczne obszary współpracy dla Polski?

W stosunkach Polski z państwami Ameryki Łacińskiej dominują aspekty gospodarcze. Status państwa obserwatora w Sojuszu Pacyfiku od lipca 2015 r. jest ważnym narzędziem do rozwijania kontaktów handlowych i inwestycyjnych z państwami członkowskimi. W szczególności należy spodziewać się zainteresowania wspieraniem wzajemnego zaangażowania sektora małych i średnich przedsiębiorstw oraz współpracą w dziedzinie technologii i innowacji. Potencjalne obszary współpracy z perspektywy Polski to również wymiana doświadczeń w kwestii edukacji, rewitalizacji miast czy też w sferze nauki i badań. Dodatkową szansę na rozwój współpracy politycznej przyniesie status Polski i Peru jako niestałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ w kadencji 2018–2019.