Koncepcja instrumentu finansowego pomyślanego jako pomoc dla państw członkowskich strefy euro była początkowo postrzegana jako temat zastępczy i karta przetargowa w negocjacjach wieloletnich ram finansowych (WRF). Jednak szybko nabiera ona kształtu, o czym świadczy publikacja planu szefa Komisji Europejskiej José Manuela Barroso w sprawie pogłębienia unii gospodarczej i walutowej z 28 listopada oraz raportu Hermana Van Rompuya z 5 grudnia br. Propozycje te podkreślają, że w coraz bardziej zintegrowanej strefie euro mechanizmy transferowe między krajami są niezbędne, by rozwiązać problem szoków asymetrycznych. Polski rząd powinien ocenić długoterminowy wpływ tego instrumentu na przyszłą politykę spójności.