Wybory prezydenckie w Czechach, które odbyły się w styczniu 2013 r., mają charakter bezprecedensowy. Po raz pierwszy w czeskiej historii głowa państwa została wybrana nie przez parlament, ale w wyborach bezpośrednich.  W pierwszej turze startowało dziewięciu kandydatów, w tym trzech popieranych przez największe ugrupowania w parlamencie. Dla obserwatorów sceny politycznej w Czechach niespodzianką było szybkie odpadnięcie bezpartyjnego Jana Fischera, który w sondażach z 2012 r. był uważany za głównego faworyta. Z kolei uwaga mediów koncentrowała się na mniej znaczących, ale bardziej wyrazistych kandydatach, takich jak ekscentryczny artysta Vladimír Franz.

Do drugiej tury przeszli Karel Schwarzenberg, minister spraw zagranicznych i lider konserwatywnej partii TOP 09, oraz socjalista Miloš Zeman, premier w latach 1998-2002. Po intensywnej i niepozbawionej ataków personalnych kampanii, wybory wygrał Zeman, który otrzymał prawie 300 tysięcy głosów więcej niż jego przeciwnik. Jego zwycięstwo oznacza przede wszystkim utrzymanie silnej pozycji prezydenta w kraju, a także może przynieść zmianę w politycę zagranicznej. Zeman, który nazywa się “eurofederalistą”, prezentuje odmienne stanowisko w kwestiach interegracji gospodarczej i politycznej UE niż odchodzący prezydent, Václav Klaus.

Zapraszamy do lektury artykułów na ten temat autorstwa analityka PISM Dariusza Kałana. Polecamy również audycje radiowe poświęcone w/w tematowi, których głównym gościem był analityk PISM.