Na te i inne pytania starali się odpowiedzieć goście zorganizowanej przez PISM debaty pt. „Specjalne spotkanie NATO w Brukseli  – jaka przyszłość Sojuszu?”, która odbyła się 29 maja w siedzibie Instytutu. Debatę otworzył Tomasz Szatkowski, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. W swoim wystąpieniu podkreślił postępy we wdrażaniu decyzji podjętych przez NATO na szczycie w Warszawie w lipcu 2016 r. oraz wskazał na czynniki, które potwierdzają przyszłość zaangażowania USA we wzmacnianie bezpieczeństwa wschodniej flanki Sojuszu, zwłaszcza propozycję wyraźnego zwiększenia budżetu na amerykańską obecność wojskową w Polsce i innych krajach regionu. Zapowiedział też, że Polska może bardziej zaangażować się w działania NATO przeciwko tzw. „Państwu Islamskiemu” oraz stabilizowanie południowej flanki Sojuszu.

W drugiej części spotkania w PISM odbyła się dyskusja panelowa z udziałem Adama Hałacińskiego, dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, Marcina Kaźmierskiego, dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa Międzynarodowego w Ministerstwie Obrony Narodowej, Justyna Gotkowska, Koordynator Projektu Bezpieczeństwo i Obronność w Ośrodku Studiów Wschodnich oraz Marcin Terlikowski, Kierownik Programu Bezpieczeństwo Międzynarodowe w PISM. Dyskusję prowadził Bartosz Wiśniewski, kierownik Biura Badań i Analiz PISM.

Uczestnicy dyskusji podkreślili znaczenie powiązania nowych zobowiązań dotyczących wydatków obronnych członków NATO z inwestycjami w określone zdolności wojskowe w ramach procesu planowania obronnego Sojuszu (NDPP) a także wkładem w sojusznicze operacje. Uczestnicy panelu zgodnie ocenili, że dzięki temu możliwa będzie bardziej zbalansowana ocena stopnia kontrybucji krajów NATO do wspólnego bezpieczeństwa. W dyskusji zgodzono się też, że przyjęte na szczycie warszawskim ramy relacji NATO-Rosja, oparte równocześnie o odstraszanie i dialog, pozostaną w najbliższej przyszłości aktualne, zwłaszcza, że nie ma apetytu politycznego w Sojuszu na rozpoczęcie prac nad nową strategią. Podjęto też wreszcie problem rozwoju wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE, którą oceniono, jako kolejny mechanizm, który może wzmocnić potencjał wojskowy europejskich Sojuszników.

Podsekretarz stanu

Ministerstwo Obrony Narodowej

Dyrektor

Departament Polityki Bezpieczeństwa

Ministerstwo Spraw Zagranicznych 

Dyrektor
Departament Polityki Bezpieczeństwa Międzynarodowego 

Ministerstwo Obrony Narodowej 

Koordynator Projektu Bezpieczeństwo i Obronność

Ośrodek Studiów Wschodnich

Kierownik Programu Bezpieczeństwo Międzynarodowe

Polski Instytut Spraw Międzynarodowych

Kierownik Biura Badań i Analiz

Polski Instytut Spraw Międzynarodowych

Oprac. Marcin Terlikowski