16 kwietnia 2012 r. w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych odbyło się seminarium: Doświadczenia i perspektywy polityk USA, UE i Izraela wobec Iranu.

Wystąpienia wprowadzające do dyskusji przedstawili: Marcin Andrzej Piotrowski analityk Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, Witold Waszczykowski, wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP oraz Konstanty Gebert, dyrektor przedstawicielstwa European Council on Foreign Relations w Warszawie. Moderatorem spotkania był Marcin Zaborowski, Dyrektor Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Celem spotkania była debata nad problemem irańskim z perspektywy stanowisk USA, EU oraz Izraela w odniesieniu do nowej rundy rozmów negocjacyjnych rozpoczętych w kwietniu bieżącego roku.

Dyskusja rozpoczęła się od przedstawienia aktualnego kontekstu problemu irańskiego w nawiązaniu do zbliżających się wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych, sytuacji w Unii Europejskiej oraz radykalizacji stanowiska Iranu na scenie międzynarodowej. Problem irański rozumiany w perspektywie trwałych interesów amerykańskich odnosi się do bezpieczeństwa sojuszników amerykańskich w regionie, bezpieczeństwa dostaw ropy naftowej, walki z terroryzmem, przeciwdziałania proliferacji broni masowego rażenia oraz kwestii demokracji i praw człowieka. Kolejna część debaty została poświęcona analizie stanowiska Unii Europejskiej oraz Polski w sprawie Iranu. Zwrócono uwagę, że brak jednomyślności pomiędzy krajami członkowskimi oraz realizacja własnych interesów politycznych była często głównym wyznacznikiem postawy Unii Europejskiej. Sprawa irańska była również widziana przez Unię jako możliwość „wypromowania się” na międzynarodowej scenie jako ważny aktor polityczny. Podczas dyskusji odniesiono się do priorytetów polityki zagranicznej Iranu skupionych na budowaniu koalicji pośród państw Ameryki Południowej oraz państw afrykańskich jako metody pozyskiwania wsparcia.

Podczas sesji pytań i odpowiedzi uwagę poświęcono zagadnieniu tarczy antyrakietowej, wpływowi stosunków izraelsko-amerykańskich na postawę Izraela oraz charakterystyce wewnętrznej politycznej sceny Iranu.  Zwrócono uwagę na skuteczność sankcji nałożonych przez organizacje międzynarodowe oraz poszczególne państwa. Zaangażowanie Chin oraz Indii, które aktualnie są największymi importerami irańskiej ropy, zostało przedstawione jako jeden z pomysłów na wzmocnienie efektywności sankcji. Podczas dyskusji przedstawiono możliwe scenariusze w przypadku uzyskania broni nuklearnej przez Iran oraz implikacje dla sytuacji w regionie i na świecie w razie wybuchu konfliktu pomiędzy Iranem oraz Izraelem.