Przyszłość Ameryk w zarządzaniu globalnym – dyskusja w Meksyku
24.11.2013, 00:00
24.11.2013, 00:00
24.11.2013, 00:00
Beata Wojna, zastępca Dyrektora Polskiego Instytutu Spraw
Międzynarodowych, reprezentowała PISM na konferencji Council of Councils
Americas Regional Conference and the Hemispheric Meeting of Council on
International Relations, która odbyła się w Meksyku w dniach 24–26
listopada 2013 r.
![](/upload/images/artykuly/legacy/images/15936.jpg)
Beata Wojna, zastępca Dyrektora Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, reprezentowała PISM na konferencji Council of Councils Americas Regional Conference and the Hemispheric Meeting of Council on International Relations, która odbyła się w Meksyku w dniach 24–26 listopada 2013 r.
25 listopada br. Dyrektor Wojna wzięła udział w sesji „Czym jest Ameryka Łacińska?”, podczas której przedstawiła postrzeganie Ameryki Łacińskiej przez państwa Europy Środkowej. Dyrektor Wojna stwierdziła, że Ameryka Łacińska zaczyna być widziana w Europie Środkowej (a ściśle w krajach Grupy Wyszehradzkiej) jako obszar o szybko rozwijających się rynkach, ze stale wzrastającą pozycją na arenie międzynarodowej. Jak podkreśliła, w Europie Środkowej wzrasta także świadomość o tym, że Ameryka Łacińska nie jest jednolita, a jej kraje różnią się pod względem politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturowym. Tym samym strategie inwestycyjne czy polityczne powoli zaczynają być tworzone w oparciu o zróżnicowany charakter regionu.
Europa Środkowa, po latach prowadzenia polityki zagranicznej koncentrującej się głównie na Europie, USA i NATO, a także ich bliskim sąsiedztwie, obecnie stara się zdywersyfikować jej kierunki. Na to nowe podejście miało wpływ nie tylko członkostwo w Unii Europejskiej, ale również czynniki ekonomiczne będące bezpośrednimi skutkami globalizacji.
Wzrost konkurencyjności firm środkowoeuropejskich oraz chęć poszukiwania nowych rynków i źródeł wzrostu sprawiają, że świat biznesu oraz decydenci polityczni zaczynają interesować się już nie tylko krajami azjatyckimi, ale także Afryką i Ameryką Łacińską.
Warto wspomnieć, że po prawie dziesięciu latach członkostwa w Unii Europejskiej polityka państw Europy Środkowej wobec Ameryki Łacińskiej uległa „europeizacji”. Nie ulega wątpliwości, że instrumenty i mechanizmy w ramach UE ułatwiają współpracę między obydwoma regionami. Zdarza się, że formy współpracy międzyregionalnej są źródłem rozczarowania oraz zarzutów o braku skuteczności istniejących platform współpracy (np. szczyty UE–CELAC). Sporadycznie może nawet niepokoić to, że stare kraje członkowskie UE starają się monopolizować relacje UE z Ameryką Łacińską. Nie oznacza to jednak, że państwa Europy Środkowej są tylko biernymi obserwatorami unijnej polityki wobec regionu. Warto przypomnieć, że to właśnie dzięki krajom V4 polityki: ochrony praw człowieka i wspierania demokracji zostały włączone do dialogu UE–Ameryka Łacińska. Znajduje to odzwierciedlenie np. w stanowisku UE wobec Kuby, zaprezentowanym na forum UE przez Polskę i Czechy razem z innymi państwami członkowskimi takimi jak Szwecja, Holandia i Niemcy. Temat Europy Środkowej coraz częściej pojawia się również w rozmowach na temat relacji gospodarczych między Unią Europejską a Ameryką Łacińską, dzięki czemu nowe państwa członkowskie mają większe szanse wpływania na politykę UE wobec tego regionu.
Mimo że w Europie Środkowej wzrasta świadomość zróżnicowania Ameryki Łacińskiej, nadal zostaje wiele do zrobienia. Jest to jednak niezbędne, by w pełni wykorzystywać potencjał ludzki oraz kontynuować współpracę poprzez wspieranie kontaktów międzyludzkich, relacji gospodarczych i wzajemnych interesów między tymi regionami.
Program
Wywiad z zastępcą dyrektora PISM, Beatą Wojną dla Meksykańskiej Rady Spraw Międzynarodowych (COMEXI) na temat szczytu klimatycznego w Warszawie.
25 listopada br. Dyrektor Wojna wzięła udział w sesji „Czym jest Ameryka Łacińska?”, podczas której przedstawiła postrzeganie Ameryki Łacińskiej przez państwa Europy Środkowej. Dyrektor Wojna stwierdziła, że Ameryka Łacińska zaczyna być widziana w Europie Środkowej (a ściśle w krajach Grupy Wyszehradzkiej) jako obszar o szybko rozwijających się rynkach, ze stale wzrastającą pozycją na arenie międzynarodowej. Jak podkreśliła, w Europie Środkowej wzrasta także świadomość o tym, że Ameryka Łacińska nie jest jednolita, a jej kraje różnią się pod względem politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturowym. Tym samym strategie inwestycyjne czy polityczne powoli zaczynają być tworzone w oparciu o zróżnicowany charakter regionu.
Europa Środkowa, po latach prowadzenia polityki zagranicznej koncentrującej się głównie na Europie, USA i NATO, a także ich bliskim sąsiedztwie, obecnie stara się zdywersyfikować jej kierunki. Na to nowe podejście miało wpływ nie tylko członkostwo w Unii Europejskiej, ale również czynniki ekonomiczne będące bezpośrednimi skutkami globalizacji.
Wzrost konkurencyjności firm środkowoeuropejskich oraz chęć poszukiwania nowych rynków i źródeł wzrostu sprawiają, że świat biznesu oraz decydenci polityczni zaczynają interesować się już nie tylko krajami azjatyckimi, ale także Afryką i Ameryką Łacińską.
Warto wspomnieć, że po prawie dziesięciu latach członkostwa w Unii Europejskiej polityka państw Europy Środkowej wobec Ameryki Łacińskiej uległa „europeizacji”. Nie ulega wątpliwości, że instrumenty i mechanizmy w ramach UE ułatwiają współpracę między obydwoma regionami. Zdarza się, że formy współpracy międzyregionalnej są źródłem rozczarowania oraz zarzutów o braku skuteczności istniejących platform współpracy (np. szczyty UE–CELAC). Sporadycznie może nawet niepokoić to, że stare kraje członkowskie UE starają się monopolizować relacje UE z Ameryką Łacińską. Nie oznacza to jednak, że państwa Europy Środkowej są tylko biernymi obserwatorami unijnej polityki wobec regionu. Warto przypomnieć, że to właśnie dzięki krajom V4 polityki: ochrony praw człowieka i wspierania demokracji zostały włączone do dialogu UE–Ameryka Łacińska. Znajduje to odzwierciedlenie np. w stanowisku UE wobec Kuby, zaprezentowanym na forum UE przez Polskę i Czechy razem z innymi państwami członkowskimi takimi jak Szwecja, Holandia i Niemcy. Temat Europy Środkowej coraz częściej pojawia się również w rozmowach na temat relacji gospodarczych między Unią Europejską a Ameryką Łacińską, dzięki czemu nowe państwa członkowskie mają większe szanse wpływania na politykę UE wobec tego regionu.
Mimo że w Europie Środkowej wzrasta świadomość zróżnicowania Ameryki Łacińskiej, nadal zostaje wiele do zrobienia. Jest to jednak niezbędne, by w pełni wykorzystywać potencjał ludzki oraz kontynuować współpracę poprzez wspieranie kontaktów międzyludzkich, relacji gospodarczych i wzajemnych interesów między tymi regionami.
Program
Wywiad z zastępcą dyrektora PISM, Beatą Wojną dla Meksykańskiej Rady Spraw Międzynarodowych (COMEXI) na temat szczytu klimatycznego w Warszawie.