Przyszłość Ameryk w zarządzaniu globalnym – dyskusja w Meksyku
Początek spotkania: 24.11.2013, 00:00
Zakończenie spotkania: 24.11.2013, 00:00
Zakończenie spotkania: 24.11.2013, 00:00
Beata Wojna, zastępca Dyrektora Polskiego Instytutu Spraw
Międzynarodowych, reprezentowała PISM na konferencji Council of Councils
Americas Regional Conference and the Hemispheric Meeting of Council on
International Relations, która odbyła się w Meksyku w dniach 24–26
listopada 2013 r.
Beata Wojna, zastępca Dyrektora Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, reprezentowała PISM na konferencji Council of Councils Americas Regional Conference and the Hemispheric Meeting of Council on International Relations, która odbyła się w Meksyku w dniach 24–26 listopada 2013 r.
25 listopada br. Dyrektor Wojna wzięła udział w sesji „Czym jest Ameryka Łacińska?”, podczas której przedstawiła postrzeganie Ameryki Łacińskiej przez państwa Europy Środkowej. Dyrektor Wojna stwierdziła, że Ameryka Łacińska zaczyna być widziana w Europie Środkowej (a ściśle w krajach Grupy Wyszehradzkiej) jako obszar o szybko rozwijających się rynkach, ze stale wzrastającą pozycją na arenie międzynarodowej. Jak podkreśliła, w Europie Środkowej wzrasta także świadomość o tym, że Ameryka Łacińska nie jest jednolita, a jej kraje różnią się pod względem politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturowym. Tym samym strategie inwestycyjne czy polityczne powoli zaczynają być tworzone w oparciu o zróżnicowany charakter regionu.
Europa Środkowa, po latach prowadzenia polityki zagranicznej koncentrującej się głównie na Europie, USA i NATO, a także ich bliskim sąsiedztwie, obecnie stara się zdywersyfikować jej kierunki. Na to nowe podejście miało wpływ nie tylko członkostwo w Unii Europejskiej, ale również czynniki ekonomiczne będące bezpośrednimi skutkami globalizacji.
Wzrost konkurencyjności firm środkowoeuropejskich oraz chęć poszukiwania nowych rynków i źródeł wzrostu sprawiają, że świat biznesu oraz decydenci polityczni zaczynają interesować się już nie tylko krajami azjatyckimi, ale także Afryką i Ameryką Łacińską.
Warto wspomnieć, że po prawie dziesięciu latach członkostwa w Unii Europejskiej polityka państw Europy Środkowej wobec Ameryki Łacińskiej uległa „europeizacji”. Nie ulega wątpliwości, że instrumenty i mechanizmy w ramach UE ułatwiają współpracę między obydwoma regionami. Zdarza się, że formy współpracy międzyregionalnej są źródłem rozczarowania oraz zarzutów o braku skuteczności istniejących platform współpracy (np. szczyty UE–CELAC). Sporadycznie może nawet niepokoić to, że stare kraje członkowskie UE starają się monopolizować relacje UE z Ameryką Łacińską. Nie oznacza to jednak, że państwa Europy Środkowej są tylko biernymi obserwatorami unijnej polityki wobec regionu. Warto przypomnieć, że to właśnie dzięki krajom V4 polityki: ochrony praw człowieka i wspierania demokracji zostały włączone do dialogu UE–Ameryka Łacińska. Znajduje to odzwierciedlenie np. w stanowisku UE wobec Kuby, zaprezentowanym na forum UE przez Polskę i Czechy razem z innymi państwami członkowskimi takimi jak Szwecja, Holandia i Niemcy. Temat Europy Środkowej coraz częściej pojawia się również w rozmowach na temat relacji gospodarczych między Unią Europejską a Ameryką Łacińską, dzięki czemu nowe państwa członkowskie mają większe szanse wpływania na politykę UE wobec tego regionu.
Mimo że w Europie Środkowej wzrasta świadomość zróżnicowania Ameryki Łacińskiej, nadal zostaje wiele do zrobienia. Jest to jednak niezbędne, by w pełni wykorzystywać potencjał ludzki oraz kontynuować współpracę poprzez wspieranie kontaktów międzyludzkich, relacji gospodarczych i wzajemnych interesów między tymi regionami.
Program
Wywiad z zastępcą dyrektora PISM, Beatą Wojną dla Meksykańskiej Rady Spraw Międzynarodowych (COMEXI) na temat szczytu klimatycznego w Warszawie.
25 listopada br. Dyrektor Wojna wzięła udział w sesji „Czym jest Ameryka Łacińska?”, podczas której przedstawiła postrzeganie Ameryki Łacińskiej przez państwa Europy Środkowej. Dyrektor Wojna stwierdziła, że Ameryka Łacińska zaczyna być widziana w Europie Środkowej (a ściśle w krajach Grupy Wyszehradzkiej) jako obszar o szybko rozwijających się rynkach, ze stale wzrastającą pozycją na arenie międzynarodowej. Jak podkreśliła, w Europie Środkowej wzrasta także świadomość o tym, że Ameryka Łacińska nie jest jednolita, a jej kraje różnią się pod względem politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturowym. Tym samym strategie inwestycyjne czy polityczne powoli zaczynają być tworzone w oparciu o zróżnicowany charakter regionu.
Europa Środkowa, po latach prowadzenia polityki zagranicznej koncentrującej się głównie na Europie, USA i NATO, a także ich bliskim sąsiedztwie, obecnie stara się zdywersyfikować jej kierunki. Na to nowe podejście miało wpływ nie tylko członkostwo w Unii Europejskiej, ale również czynniki ekonomiczne będące bezpośrednimi skutkami globalizacji.
Wzrost konkurencyjności firm środkowoeuropejskich oraz chęć poszukiwania nowych rynków i źródeł wzrostu sprawiają, że świat biznesu oraz decydenci polityczni zaczynają interesować się już nie tylko krajami azjatyckimi, ale także Afryką i Ameryką Łacińską.
Warto wspomnieć, że po prawie dziesięciu latach członkostwa w Unii Europejskiej polityka państw Europy Środkowej wobec Ameryki Łacińskiej uległa „europeizacji”. Nie ulega wątpliwości, że instrumenty i mechanizmy w ramach UE ułatwiają współpracę między obydwoma regionami. Zdarza się, że formy współpracy międzyregionalnej są źródłem rozczarowania oraz zarzutów o braku skuteczności istniejących platform współpracy (np. szczyty UE–CELAC). Sporadycznie może nawet niepokoić to, że stare kraje członkowskie UE starają się monopolizować relacje UE z Ameryką Łacińską. Nie oznacza to jednak, że państwa Europy Środkowej są tylko biernymi obserwatorami unijnej polityki wobec regionu. Warto przypomnieć, że to właśnie dzięki krajom V4 polityki: ochrony praw człowieka i wspierania demokracji zostały włączone do dialogu UE–Ameryka Łacińska. Znajduje to odzwierciedlenie np. w stanowisku UE wobec Kuby, zaprezentowanym na forum UE przez Polskę i Czechy razem z innymi państwami członkowskimi takimi jak Szwecja, Holandia i Niemcy. Temat Europy Środkowej coraz częściej pojawia się również w rozmowach na temat relacji gospodarczych między Unią Europejską a Ameryką Łacińską, dzięki czemu nowe państwa członkowskie mają większe szanse wpływania na politykę UE wobec tego regionu.
Mimo że w Europie Środkowej wzrasta świadomość zróżnicowania Ameryki Łacińskiej, nadal zostaje wiele do zrobienia. Jest to jednak niezbędne, by w pełni wykorzystywać potencjał ludzki oraz kontynuować współpracę poprzez wspieranie kontaktów międzyludzkich, relacji gospodarczych i wzajemnych interesów między tymi regionami.
Program
Wywiad z zastępcą dyrektora PISM, Beatą Wojną dla Meksykańskiej Rady Spraw Międzynarodowych (COMEXI) na temat szczytu klimatycznego w Warszawie.