Czy pomoc rozwojowa może być ważnym wymiarem współpracy krajów Grupy Wyszehradzkiej? I jakie doświadczenia kraje te zdobyły w trakcie ostatnich dziesięciu lat budowania nowoczesnych systemów pomocy rozwojowej? Takie tematy podjęli uczestnicy seminarium eksperckiego w PISM: V4 Development Cooperation Policy: The Lessons Learnt and the Way Forward.

Seminarium odbyło się w dniu 20 września w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych z udziałem ekspertów, przedstawicieli ambasad krajów Grupy Wyszehradzkiej (V4) i organizacji pozarządowych. W panelu udział w wzięli Karolina Zelent-Śmigrodzka, Zastępca Dyrektora Departamentu Współpracy Rozwojowej w MSZ, Simon Lightfoot z Uniwersytetu w Leeds, Balzs Szent-Ivanyi z Universytetu Corvinius w Budapeszcie oraz Kinga Brudzińska, analityk PISM. Paneliści przedstawili m.in. charakterystykę krajów wyszehradzkich jako dawców pomocy, współpracę między krajami w tym zakresie, rolę organizacji pozarządowych we wpływaniu na politykę rozwojową i zagadnienie demokratyzacji jako możliwej wspólnej specjalizacji krajów V4.

W trakcie dyskusji zwrócono uwagę na istniejące różnice w polityce rozwojowej krajów V4, wskazano praktyczne bariery ściślejszej koordynacji działań (jak np. rozbieżny zakres czasowy narodowych strategii współpracy rozwojowej utrudniający wspólne planowanie; ograniczone środki finansowe), omówiono inne modele współpracy wielostronnej donorów, jak „Nordic+” czyli przykład wspólnych działań krajów skandynawskich. Mimo istniejących trudności, przedstawiciele krajów wyszehradzkich wyrazili poparcie dla zwiększenia współpracy w tym zakresie i znalezienia nowych rozwiązań. We wnioskach na przyszłość podkreślono wagę silniejszego zaangażowania politycznego w tym zakresie i odbywania bardziej regularnych spotkań na różnych szczeblach dyplomacji krajów V4.

Oprac. Patryk Kugiel
Fot. Jadwiga Winiarska